بتن پلیمری یا رزینی چیست؟

بتن پلیمری بسته به رزینی که برای ساخت آن استفاده می شود، مزایای متفاوتی دارد. برای مثال چسب های اکریلیک خیلی سریع عمل کرده و در برابر عوامل جوی مقاومت دارند. رزین های فوران قابلیت تحمل در دماهای بالا را دارند و رزین های پلی اوره می توانند جایگزین فنول ها یا فرمالدئیدها در بسیاری از پروژه های ساختمانی شوند.

رزین‌های پلی‌یوریا که الاستومری است از ترکیب رزین و ایزوسیانات در برابر خوردگی و سایش مقاوم بوده و به دلیل سازگار بودن رزین‌های پلی‌یورا با محیط زیست، بیشتر در مخازن آب شرب استفاده می‌شوند. در فرآیند پلیمری شدن‌، مولکول‌های مونومر به طور شیمیایی به هم متصل می‌شوند تا پلاستیکی سخت و شیشه‌ای مانند،‌ به نام پلیمر را ایجاد نمایند. این بتن پلیمری حاوی ترکیبی از بتن های گوگرد است و ویژگی های آن با استفاده از پلیمر ارتقا پیدا می کند. از پیوستگی مناسبی در اتصال به بتن قدیم برخوردار است و بدلیل استحکام بالایی که در برابر عوامل مخرب شیمیایی دارد محصول مناسبی برای استفاده به عنوان روکش های صنعتی در کارخنجات و سایر اماکن مشابه محسوب می شود. بدلیل قابلیت به خصوص آن در دستیابی به مقاومت فشاری بالا (در حد ۱۴۰مگاپاسکال) در زمان بسیار کوتاه، محصول مناسبی برای استفاده ی فوری از بتن در موقعیت های مختلف است.

• این کار با طرح اختلاط مناسب سنگدانه ها جهت رسیدن به چگالی حداکثر انجام میشود.
• هم چنین ویژگی‌های انعطاف‌پذیری، مقاومت در برابر ضربه، مقاومت در برابر نفوذ آب، مقاومت در برابر محلول‌های نمکی و انجماد آب در بتن را بهبود می‌بخشد.
• امروزه از انواع بتن های پلیمری در ساخت و سازهای جاده ای، سازه های زیرزمینی، پوشش کف، ساخت سد، تونل و…
• بتن پلیمری که به آن PC نیز گفته می شود امروزه در صنعت به علت مقاومت بالا در برابر انواع فشارها، مقاومت در برابر انواع مواد شیمیایی و پایدار این بتن، کاربردهای فراوانی خواهد داشت.

در ساختمان های مسکونی از کامپوزیت هایی با فیبر شیشه ای یا پلی استر استفاده می شد. (‌سازه کامپوزیتی GPR )، دو ساختمان استثنایی با سازه کامپوزیتی ساخته شده است که یکی سازه گنبدی شکل در بن غازی (۱۹۶۸)‌ و دیگری سقف فرودگاه دبی (۱۹۷۲)‌ است که تأثیر محسوسی بر استفاده از این نوع سازه ها داشته است. در حالت جامد محصولات پلیمری به جای فولاد جایگزین می شوند و بتن را مسلّح می کنند که در این حالت، پلیمر به صورت رشته، شبکه و یا میلگرد در بتن استفاده می شود. بتن های پلیمری از حدود سال ۱۹۵۰ وارد بازار شده اند و پیش بینی می شود در طیّ دهه پیش رو ، مصرفشان ۱۰ برابر شود. در انتخاب نوع و مقدار لاتکس باید تولیدکننده‌ها با داشتن مدرک مستند، اثر لاتکس در خواص ملات را در شرایط محیطی مدنظر نشان دهند. چرا که لاتکس‌ها با تولید حباب هوا، برروی خواص آن اثر منفی می‌گذارند.

کاربرد بتن‌ هاي پليمري در قطعات پیش‌ ساخته و نماهاي ساختماني

نتیجه ترزیق بتن بهبود قابل ملاحظه ای در مقاومت کششی، فشاری و ضربه ای،تقویت دوام و کاهش نفوذ ناپذیری در مقابل آب و محلول های نمک آبی از قبیل سولفات ها و کلریدها ایجاد میکند. از افزودنی های بتن، چسب بتن است که از آن به منظور آب بندی، ترمیم بتن پلیمری قبلی یا اتصال محکم و قوی بتن تازه با بتن قدیمی سطح مدنظر استفاده می کنند. با این کار نه تنها هزینه مصرف مواد کاهش می یابد بلکه خواص مکانیکی و شیمیایی بتن قبلی هم افزایش پیدا می کند. چسب های بتن در دو نوع اپوکسی و لاتکس تولید می شوند که هر یک ویژگی های خاص خودشان را دارند.

پلاستر نما (رندر نما) پایه سیمانی BDB.ren

طوری دانه بندی شده باشند که با کمترین مقدار منومر یا رزین، کارآیی خوبی ایجاد نمایند. اضافه نمودن موادی چون سیمان پرتلند یا پودر میکروسیلیس، کارآیی را بهبود خواهد داد. بتن پلیمری تازه را میتوان مشابه با بتن معمولی ریخته و با مرتعش نمودن، متراکم نمود. البته زمانی که از پلی استر یا اپوکسی استفاده میشود، حلالهایی جهت پاک نمودن تجهیزات، لازم است.

بتن نیمه اشباع با پلیمر سطحی PISPC

با این کار صنایع مدنظر نیازی به گرم کردن بتن و سایر فرایندهای عمل آوری ندارند و بین ۲۰ تا ۵۰% در زمان ساخت و ساز و هزینه ها صرفه جویی می شود. بتن های پلیمری اصلاح شده از نسل بتن های پلیمری هستند که بدلیل استفاده ی پلیمر کمتر از قیمت پایین تری نسبت به بتن های پلیمری رایج برخوردارند. بتن های پلیمری اصلاح شده بیشترین کاربرد را در ترمیم،‌ مقاوم سازی و تقویت سازه های بتنی دارد. استفاده از بتن های پلیمری اصلاح شده همانند سایر هم خانواده های خود منجر به مقاومت مقاطع نسبت به نفوذ آب و مایعات به درون بتن می شود و میزان استحکام و پایداری آن را به طرز چشمگیری بهبود کارخانه قالب بتن می دهد. افزایش مقاومت سازه در کنار کاهش وزن آن از جمله معیارهای اساسی در حوزه معماری و ساخت‌وساز است، به همین خاطر متخصصان امر هر روز تلاش می‌کنند تا مصالح بهتری برای این کار تولید کنند. انواع بتن پلیمری از جمله موادی است که این شرایط را با هم دارد، یعنی علاوه بر اینکه وزن کمتری نسبت به بتن‌های معمولی دارد، از مقاومت بیشتر برخوردار است.